W zeszłym tygodniu zostały podjęte kolejne kluczowe kroki w badaniach nad uprawą imbiru. Konsorcjant w projekcie Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu przeprowadził szczegółowe przygotowaniem imbiru pozyskanego z Indii.
Po przywiezieniu imbiru na Uniwersytet kłącza imbiru były przechowywane w kontrolowanych warunkach a następnie trafił do „naświetlania” i dalej do sadzenia. Zespół pracowników z Uniwersytetu zadbał o staranną selekcję kłączy, które zostały podzielone według wielkości i przeznaczenia:
Doświadczenie Wazonowe. Duże, grube okazy imbiru zostały przeznaczone do badań kontrolowanych w warunkach szklarniowych. Zostały one zasadzone w donicach umieszczonych w szklarni Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, co umożliwi dokładne monitorowanie warunków wzrostu i rozwoju roślin.
Doświadczenie Polowe. Średnie i małe okazy kłączy zostały przekazane do Gospodarstwa Rolnego Przemysława Kaczmarka. Tam, z wykorzystaniem mechanizacji, szczególnie sadzarek mechanicznych, okazy te zostały posadzone na polach. To doświadczenie ma na celu przetestowanie zdolności adaptacyjnych imbiru w polskich warunkach klimatycznych i glebowych, a także ocenę efektywności uprawy na większą skalę.
Cel Badań. Celem tych działań jest nie tylko weryfikacja możliwości uprawy imbiru w polskim klimacie, ale również rozwijanie metod jego sadzenia, pielęgnacji i zbioru. Przez analizowanie różnych warunków uprawy i różnic w rozwoju roślin, Polski Imbir dąży do optymalizacji technik uprawowych, które mogłyby być zastosowane na szerszą skalę w przyszłości.
