Blog

Delegaci z naszej Grupy Operacyjnej Polski Imbir - Lidia Moroń-Morawska i Barbara Majoch, będą reprezentować nas na międzynarodowej konferencji "EIP-AGRI Operational Groups: Innovation in practice", która odbędzie się w Estoril, Portugalia, od 6 do 8 maja 2024 roku. To wyjątkowe wydarzenie zgromadzi ponad 600 uczestników z całej Europy, prezentując najlepsze praktyki i innowacje w rolnictwie i obszarach wiejskich.

Grupa Operacyjna Polski Imbir, jako jedna z około 3400 grup operacyjnych w Europie, aktywnie uczestniczy w wymianie wiedzy i doświadczeń w ramach wspólnej polityki rolniczej UE. Chociaż w tym roku nie zgłosiliśmy się do konkursu "EIP-AGRI Innovation Awards" organizowanego równolegle z konferencją, z niecierpliwością kibicujemy innym grupom i jesteśmy dumni, że możemy wspierać i promować innowacyjność na skalę europejską.

Przygotowaliśmy już materiały na nasze stoisko, gdzie będziemy prezentować nasze osiągnięcia i projekty. Planujemy aktywnie uczestniczyć w dyskusjach i sesjach interaktywnych, które pozwolą nam lepiej zrozumieć i wykorzystać nowe możliwości dla przyszłych inicjatyw. Naszym głównym celem jest nawiązanie nowych kontaktów, wymiana wiedzy oraz wspieranie się nawzajem w realizacji założeń projektowych stawiających przed nami nowe wyzwania.

Wydarzenie to stanowi doskonałą okazję do dalszego rozwoju naszej działalności i poszerzenia horyzontów poprzez zapoznanie się z innowacyjnymi działaniami prezentowanymi przez inne Grupy Operacyjne. Dzięki temu możemy jeszcze efektywniej przyczyniać się do wzrostu zrównoważonego rozwoju w rolnictwie, zarówno w Polsce, jak i w całej Europie.

Dnia 23 kwietnia tego roku, po raz pierwszy w sezonie, przystąpiliśmy do sadzenia imbiru. Wykorzystując doskonale przygotowane w warunkach kontrolowanych sadzonki, które po podkiełkowaniu były już idealnie gotowe do wysadzenia, rozpoczęliśmy proces zasadzenia imbiru na naszych polach.

Kluczowym elementem był maszyna, która znacząco usprawniła proces sadzenia, umożliwiając efektywne i precyzyjne umieszczenie sadzonek w przygotowanym już w poprzednim sezonie podłożu. Dzięki temu imbir rośnie w idealnych warunkach, zapewniających wysoką jakość plonów.

Proces sadzenia imbiru odbywa się z wykorzystaniem specjalistycznych technik i urządzeń, co jest widoczne na załączonych zdjęciach. Na pierwszym zdjęciu widać, jak sadzonki są starannie umieszczane w maszynie sadzącej, co zapewnia równomierne rozmieszczenie roślin na polu. Drugie zdjęcie przedstawia samą sadzarkę w akcji na polu, co pozwala na lepsze zrozumienie skali naszych działań oraz zaawansowania technologicznego wykorzystywanego w naszym rolnictwie.

Dzięki nowoczesnym technologiom i zaangażowaniu naszego zespołu, zapewniamy, że każda sadzonka zostaje posadzona z należytą starannością, co przekłada się na zdrowy wzrost i rozwój roślin. Nasza inwestycja w innowacyjne rozwiązania rolnicze pozwala nie tylko na zwiększenie efektywności, ale także na zrównoważone zarządzanie zasobami naturalnymi naszego gospodarstwa.

Prowadzenie działań związanych z innowacjami w rolnictwie oraz koncentracja na rozwijaniu zrównoważonych metod uprawy są kluczowe dla zapewnienia trwałości i adaptacji do zmieniających się warunków klimatycznych, co jest niezmiernie ważne w kontekście globalnych wyzwań rolniczych.

Zaangażowanie w projekt "Polski Imbir" nie tylko wpływa na rozwój naszej działalności, ale również przyczynia się do wzrostu innowacyjności w całej branży rolniczej, promując polskie rolnictwo jako lidera w wykorzystaniu nowoczesnych technologii i zrównoważonych praktyk rolniczych.

W dniach 17-18 kwietnia 2024 roku, w Krakowie odbyło się wyjątkowe spotkanie pod nazwą "Innowacje prowadzone przez kobiety w rolnictwie i obszarach wiejskich", zorganizowane przez sieć Eu Cap Network. 

W warsztatach wzięło udział 86 liderów innowacji z ponad 20 krajów Europy, wśród których znalazła się Lidia Moroń-Morawska. Wydarzenie to stanowiło platformę do wymiany wiedzy, identyfikacji udanych inicjatyw oraz sieciowania między kobietami, które odgrywają kluczową rolę w rozwoju rolnictwa i obszarów wiejskich.

Lidia M dzięki doświadczeniu w pracy Grup Operacyjnych została wyróżniona i mogła prowadzić jedną ze scen warsztat, skupiając się na promowaniu wiedzy i wspieraniu inicjatyw związanych z rolnictwem. Lidia z sukcesem zainspirowała pozostałe uczestniczki, dzieląc się doświadczeniami i inspiracjami, które przyczyniły się do owocnych dyskusji i pozytywnych komentarzy od uczestników.

Spotkanie to było nie tylko okazją do zaprezentowania innowacyjnych praktyk i strategii dywersyfikacji gospodarstw, ale również platformą do promowania przyjaznych dla kobiet ekosystemów przedsiębiorczości w lokalnych wspólnotach wiejskich. Poprzez aktywne sieciowanie, uczestniczki miały możliwość wspierania innowacji i przedsiębiorczości napędzanej przez kobiety na obszarach wiejskich.

W zeszłym tygodniu zostały podjęte kolejne kluczowe kroki w badaniach nad uprawą imbiru. Konsorcjant w projekcie Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu przeprowadził szczegółowe przygotowaniem imbiru pozyskanego z Indii.

Po przywiezieniu imbiru na Uniwersytet kłącza imbiru były przechowywane w kontrolowanych warunkach a następnie trafił do „naświetlania” i dalej do sadzenia. Zespół pracowników z Uniwersytetu zadbał o staranną selekcję kłączy, które zostały podzielone według wielkości i przeznaczenia:

Doświadczenie Wazonowe. Duże, grube okazy imbiru zostały przeznaczone do badań kontrolowanych w warunkach szklarniowych. Zostały one zasadzone w donicach umieszczonych w szklarni Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, co umożliwi dokładne monitorowanie warunków wzrostu i rozwoju roślin.

Doświadczenie Polowe. Średnie i małe okazy kłączy zostały przekazane do Gospodarstwa Rolnego Przemysława Kaczmarka. Tam, z wykorzystaniem mechanizacji, szczególnie sadzarek mechanicznych, okazy te zostały posadzone na polach. To doświadczenie ma na celu przetestowanie zdolności adaptacyjnych imbiru w polskich warunkach klimatycznych i glebowych, a także ocenę efektywności uprawy na większą skalę.

Cel Badań. Celem tych działań jest nie tylko weryfikacja możliwości uprawy imbiru w polskim klimacie, ale również rozwijanie metod jego sadzenia, pielęgnacji i zbioru. Przez analizowanie różnych warunków uprawy i różnic w rozwoju roślin, Polski Imbir dąży do optymalizacji technik uprawowych, które mogłyby być zastosowane na szerszą skalę w przyszłości.

Realizacja projektu związana z uprawą imbiru sprawia, że coraz bardziej fascynuje nas ta niezwykła roślina. Dzięki zgłębianiu wiedzy o imbirze, nieustannie odkrywamy nowe informacje i ciekawostki. Imbir ma specyficzne wymagania glebowe, co potwierdzili zarówno plantatorzy z Indii, jak i hodowcy z Edynburga. Równie interesujące okazały się metody sadzenia, w tym odległość między roślinami, szerokość i wysokość redlin oraz optymalne warunki nawodnienia i wilgotności.

Zaleca się, aby sadzonki miały około 100g i zawierały od 10 do 15 tzw. „oczek”. Kluczowe jest również odpowiednie nawadnianie, które naśladuje naturalne cykle suszy, aby zapobiec ciągłemu zamoczeniu kłącza w glebie.

Na nadchodzący sezon wegetacyjny opracowaliśmy założenia, które mają na celu zoptymalizowanie upraw pod kątem ekonomicznym oraz maksymalizację korzyści odżywczych imbiru, wykorzystywanych potem w produkcji napojów funkcjonalnych. W tym roku, oprócz tradycyjnych upraw polowych i wazonowych, planujemy również przeprowadzenie upraw eksperymentalnych w różnych warunkach.

Choć nie zdradzamy wszystkich sekretów naszych badań, aktywnie testujemy i weryfikujemy zgromadzone informacje, aby stworzyć najlepsze założenia dla optymalnych plantacji imbiru w Polsce.

Aby zakup był zgodny z prawem, przeprowadzono niezbędne rejestracje w odpowiednich instytucjach polskich i indyjskich, co umożliwiło legalne przywóz i sadzenie rośliny. W tym celu uzyskano Świadectwo Fitosanitarne oraz wszystkie wymagane dokumenty, dzięki czemu uprawa imbiru w Polsce nie stanowi zagrożenia dla lokalnej flory.

Po zorganizowaniu transportu lotniczego, imbir przyleciał do Warszawy, skąd samochodem został przewieziony do Poznania. Tam, pod nadzorem prof. Piotra Szulca, rozpoczęto pionierskie uprawy.

Jedną z kluczowych korzyści wynikających z bezpośredniego importu imbiru z Indii jest fakt, że zakupione kłącza nie były traktowane środkami zapobiegającymi kiełkowaniu, co jest wymagane w przypadku produktów kupowanych w Polsce. Dzięki temu mieliśmy pewność, że rośliny są wolne od chemicznych dodatków, co jest istotne zarówno dla procesu sadzenia, jak i dla realizacji badań naukowych.

Warto również podkreślić doskonałą współpracę z firmą Cargo-Partner spedycja, która mimo licznych wymagań formalnych napotkanych w trakcie realizacji tego przedsięwzięcia, zapewniła sprawną i efektywną logistykę transportu.

W naszym laboratorium trwają intensywne prace nad opracowaniem receptur funkcjonalnych napojów, które mają przyciągać klientów. Staramy się, aby projektowane smaki odpowiadały szerokiemu gronu odbiorców, zaspokajały nawet najbardziej wyrafinowane gusta i dostarczały konsumentom maksimum wartości odżywczych, przyczyniając się do poprawy ich funkcji życiowych.

Jakie funkcje zostaną uwzględnione i jakie smaki zostaną skomponowane, na razie pozostaje tajemnicą. Rozważamy, czy stosować tradycyjne składniki takie jak imbir, cytryna, miód, kurkuma, czy zaoferować coś zupełnie nowego i odmiennego.

Nasze działania nie ograniczają się więc tylko do remontu i techniki, ale obejmują również innowacje w dziedzinie smaku i zdrowia.

Jako członkowie grup operacyjnych, głęboko zainteresowani trendami w nowoczesnym rolnictwie, aktywnie angażujemy się w inicjatywy innowacyjne, dążąc do modernizacji i zrównoważonego rozwoju rolnictwa. Nasze uczestnictwo w Europejskim Forum Rolniczym (EFR) 2024, które odbyło się w dniach 19-20 marca, było doskonałą okazją do podkreślenia tej misji oraz wymiany doświadczeń na szeroką skalę.

Podsumowanie kluczowych momentów:

Otwarcie i część ekspozycyjna: forum zainaugurowano w centrum wystawienniczo-kongresowym g2a arena, prezentując najnowsze osiągnięcia i innowacje sektora rolniczego oraz rolno-spożywczego. Wydarzenie zgromadziło przedstawicieli branży, ekspertów, a także nas, członków grup operacyjnych, co podkreśla nasz wkład w rozwój innowacji.

Panele dyskusyjne: EFR 2024 zaoferowało serię paneli dyskusyjnych na tematy kluczowe dla przyszłości rolnictwa, w tym:

• Polityka regionalna a obszary wiejskie: dyskusja skupiała się na roli polityk regionalnych w rozwoju obszarów wiejskich.

• Innowacje w rolnictwie: rozważania dotyczące nowych modeli biznesowych, cyfryzacji i sztucznej inteligencji w rolnictwie.

• Zrównoważony rozwój i esg: analiza inwestycji prośrodowiskowych i technologii wspierających zrównoważony rozwój.

• Polskie sukcesy na rynkach międzynarodowych: prezentacja osiągnięć polskich produktów rolno-spożywczych.

Debaty: istotnym elementem była debata na temat importu produktów rolno-spożywczych z Ukrainy, podkreślająca znaczenie dialogu i kompromisu.

Znaczenie innowacji: Forum wyraźnie podkreśliło wartość innowacji i przedsiębiorczości w rolnictwie, co zostało zaakcentowane przez wręczenie nagród w konkursie innowacyjny rolnik.

Jako członkowie grup operacyjnych, nasze aktywne uczestnictwo w EFR 2024 nie tylko wzbogaciło dyskusje naszym doświadczeniem i wiedzą, ale również zainspirowało nas do dalszego promowania innowacji w sektorze rolniczym. Współpraca między różnymi podmiotami branży rolniczej, w tym grupami operacyjnymi, jest kluczowa dla kształtowania przyszłości rolnictwa na poziomie krajowym i europejskim.

Zgodnie z europejskimi standardami, żywność funkcjonalna powinna przynosić dodatkowe korzyści zdrowotne poza podstawowym efektem odżywczym, co zostało potwierdzone w badaniach naukowych. Uznaje się ją za funkcjonalną, gdy wykazuje pozytywny wpływ na jedną lub więcej funkcji organizmu, co przekłada się na poprawę samopoczucia, zdrowia oraz obniżenie ryzyka chorób.

Dla uznania produktu za żywność funkcjonalną musi on pozostać w formie konwencjonalnej żywności (np. napoje, a nie suplementy w postaci kapsułek), zawierać zwiększone stężenia naturalnych składników aktywnych lub dodatkowe składniki, które nie występują naturalnie w danej żywności, a ich działanie zdrowotne musi być potwierdzone klinicznie. Ważnym elementem jest również odpowiednie etykietowanie produktów, które musi być oparte na naukowych dowodach i odpowiednich badaniach.

Zrozumienie i zastosowanie tych zasad jest niezbędne dla powodzenia projektu opracowania napojów funkcjonalnych, które mają spełniać wysokie standardy jakości i efektywności zdrowotnej, adekwatnie do oczekiwań konsumentów i przepisów prawnych.

Królewski Ogród Botaniczny w Edynburgu to drugi z najstarszych brytyjskich ogrodów botanicznych, założony w Edynburgu w 1670 roku przez lekarzy: Roberta Sibbalda i Andrew Balfoura. Początkowo jego celem była uprawa – na terenie wielkości kortu tenisowego – roślin stosowanych w ziołolecznictwie.

Wizyta w Royal Botanic Garden (RBG) w Edynburgu to niezwykłe doświadczenie, które przenosi nas w świat bogatej i różnorodnej kolekcji roślin z całego świata, ukazując jednocześnie bogatą historię ogrodu, sięgającą XVII wieku. Położony na ponad 28 ha, zaledwie milę na północ od centrum miasta, RBG oferuje nie tylko przepiękne krajobrazy, ale i zapierające dech w piersiach panoramy na miasto, z Edinburgh Castle na horyzoncie. W ogrodzie można podziwiać takie cuda, jak Rock Garden, Alpine Houses, Woodland Garden, Arboretum, czy kolekcję rododendronów, które razem tworzą niepowtarzalną mozaikę przyrodniczą, pozwalającą zrozumieć znaczenie roślin w naszym życiu.

Podczas naszej wizyty spotkaliśmy się z Gunnarem Ovstebo, jednym z nadzorców szklarni, Paulą Maciejewska-Daruk, hortikulturzystką zajmującą się uprawą imbiru, oraz Dr Axelem Dalberg Poulsenem, specjalistą od imbiru z zespołu naukowego. Ich doświadczenie w uprawie imbiru jest nieocenione, szczególnie biorąc pod uwagę, że RBG jest domem dla niektórych z najrzadszych i najbardziej zagrożonych roślin na świecie, z których jedna trzecia kolekcji rośnie w szklarniach. Właśnie te rośliny są kluczowe dla naszego projektu, w którym polski imbir może znaleźć nowe zastosowania.

Nasza podróż do Edynburga była motywowana potrzebą zgłębienia wiedzy na temat uprawy imbiru, co ma bezpośrednie przełożenie na nasz projekt badawczy dotyczący zastosowań polskiego imbiru. Dzięki wiedzy eksperckiej naszych gospodarzy, chcieliśmy odkryć, jak wieloletnie doświadczenia w uprawach imbiru mogą być wykorzystane w celu zwiększenia efektywności i zrównoważenia produkcji imbiru w Polsce. Specjalizacja i praktyki hortikultury stosowane w RBG, łączące najnowsze techniki z tradycyjnymi najlepszymi praktykami, są bezcenne dla zrozumienia, jak można poprawić uprawę imbiru, by był on bardziej odporny na zmiany klimatu, choroby oraz aby zoptymalizować jego właściwości lecznicze i aromatyczne.

Nasz projekt ma na celu nie tylko poprawę technik uprawy imbiru w Polsce, ale również promocję zrównoważonego rolnictwa i badań nad roślinami, które mogą mieć kluczowe znaczenie dla przyszłości ekologii i zdrowia publicznego. Spotkanie z ekspertami z RBG dało nam unikalną możliwość nauczenia się od najlepszych w dziedzinie, jednocześnie otwierając nowe kierunki dla przyszłych badań i współpracy międzynarodowej.

Barbara Majoch, reprezentując AgriSmart - Lidera GO Polski Imbir, miała przywilej uczestniczenia w seminarium sieci EU CAP pt. "Umiejętności i kształcenie przez całe życie dla dostawców usług doradczych i szkoleniowych w rolnictwie", które odbyło się w Wiedniu, w Austrii, w dniach 21-22 lutego 2024 roku. Seminarium skupiało się na podnoszeniu umiejętności i kwalifikacji w społeczności rolniczej, poprzez podejście do nauki przez całe życie.

Celem głównym seminarium było wymiana wiedzy i identyfikacja dobrych praktyk dla usług szkoleniowych i doradczych, wspierających uczenie się na przestrzeni życia w ramach AKIS. Dyskutowano o sposobach radzenia sobie z niedoborami umiejętności w ramach Systemów Wiedzy i Innowacji w Rolnictwie (AKIS) oraz o tym, jak nowe strategiczne plany WPR mogą wspierać wymianę wiedzy. Seminarium stanowiło również platformę do nawiązywania kontaktów z innymi interesariuszami oraz instrumentami/projektami UE, co ma wspierać nasze wysiłki w świadczeniu efektywnych usług szkoleniowych i doradczych w sektorze rolniczym.

Szczególne cele seminarium obejmowały:

Zbadanie istniejących potrzeb w zakresie umiejętności, które zostały zidentyfikowane jako ważne dla rolników i pracowników rolnych w związku z zieloną i cyfrową transformacją.

Identyfikację skutecznych i nowych metod oraz narzędzi szkoleniowych dla doradców i innych, które pozwolą dostarczyć wymagane umiejętności dla sektora rolniczego.

Poprawę jakości i atrakcyjności szkoleń dla aktorów rolniczych, w tym tych bezpośrednio współpracujących z doradcami i dostawcami szkolenia.

Budowanie połączeń między interesariuszami oraz instrumentami/projektami UE, które zajmują się rozwojem umiejętności w sektorze rolniczym.

Wsparcie dla państw członkowskich UE w dostarczaniu wiedzy rolnikom, maksymalizując wpływ interwencji strategicznych planów WPR na dostarczanie umiejętności rolnikom, omawiając, jak wykorzystać Grupy Operacyjne EIP-AGRI jako narzędzie do nauki i doskonalenia umiejętności rolników i pracowników rolnych.

Burza mózgów dotycząca potrzeb badawczych i innowacyjnych w zakresie dostarczania umiejętności dla aktorów rolniczych.

Moje uczestnictwo nie tylko wzbogaciło moją wiedzę, ale również umożliwiło mi przywiezienie cennych informacji i praktyk, które przyniosą korzyści inicjatywom polskich rolników. Wsparcie ze strony Komisji Europejskiej i zaangażowanie interesariuszy przemysłu rolnego i spożywczego zaowocowało utworzeniem partnerstwa umiejętności w ramach Europejskiego Paktu dla Umiejętności. Warto też podkreślić, że rok 2023 został ogłoszony Europejskim Rokiem Umiejętności, co dodatkowo podnosi znaczenie inicjatyw takich jak te.

Do tej pory analizowaliśmy dostępne technologie wraz z własnymi modyfikacjami. Co do zasady prace przebiegały w sposób następujący:

ROZDRABNIANIE

Proces nie ma na celu uzyskania maksymalnie rozdrobnionego produktu, a rozdrobnienie surowca w takim stopniu, aby kolejny etap był jak najlepiej zoptymalizowany. Proces rozdrabniania warto prowadzić eksperymentalnie na kilka stopni rozdrobienia, tak aby uzyskać możliwie najwięcej soku w etapie tłoczenia na prasach.

PRZYGOTOWANIE MIAZGI DO TŁOCZENIA

W przypadku surowców trudnych do tłoczenia, miazgę poddaje się pektynolizie również przed tłoczeniem. Rozkład związków pektynowych zmniejsza lepkość soku, co ułatwia proces tłoczenia jak również zwiększa uzysk soku z surowca.

Początkowo miazgę podgrzewa się do temperatury 80–90°C, a następnie po schłodzeniu do temperatury optymalnej dla użytego enzymu, dodajemy odpowiedni dla określonych owoców preparat. Temperaturę optymalną określa instrukcja producenta preparatu enzymatycznego.

O skuteczności stosowanych preparatów enzymatycznych do obróbki miazgi decydują takie czynniki jak:

• temperatura – obniżenie temperatury o 10°C w odniesieniu do temperatury optymalnej może około 2 razy zmniejszyć aktywność enzymów.

• pH – zmiana pH o 0,3 jednostki w stosunku do pH optymalnego (pH 4 – 4,5) zmniejsza aktywność enzymów o około 50%

• stopień dojrzałości surowca – w przypadku jabłek początek sezonu wiąże się z wysoką zawartością skrobi, koniec sezonu – z wysoką zawartością hydratopektyn.

• dokładne wymieszanie preparatu enzymatycznego z surowcem.

Odpowiednie dawkowanie i stosowanie preparatów enzymatycznych podane jest w instrukcji producenta.

CEDZENIE I WIROWANIE

Bezpośrednio po procesie tłoczenia sok trafia na sita, które mają za zadanie oddzielić cząstki stałe. Następnie przeprowadza się proces wirowania, jeśli efekt cedzenia na sitach nie jest zadowalający.

**W celu zmniejszenia przechodzenia barwy soku w niepożądane odcienie brązu, praktykuje się dodawanie do soku bezpośrednio po wytłoczeniu kwas L-askorbinowy. Dawka dla jabłek wynosi około 150-200 mg/l kwasu askorbinowego. Dawka powinna zostać przetestowana, ponieważ zbyt duży dodatek powoduje odbarwienie soku, co nie jest akceptowalne przez konsumentów.**

PASTERYZACJA

Prowadzona w temp. ok. 80°C przez ok. 5-10 min. Pasteryzacja na tym etapie może być pomocna w zachowaniu pożądanej barwy soku oraz zwiększyć efektywność procesu klarowania (denaturacja białek).

HYDROLIZA ENZYMATYCZNA

W przypadku pektyny, skrobi, czy arabanu, które utrudniają proces zagęszczania (wzrost lepkości) lub mogą tworzyć osady w czasie przechowywania soków, najlepszą metodą ich usuwania, jest hydroliza enzymatyczna do związków małocząsteczkowych. Na rynku, istnieje wiele preparatów enzymatycznych, stosowanych głównie do rozkładu związków pektynowych, ale i do rozkładu skrobi czy arabanu. Każdy preparat jest dokładnie opisany przez producenta, co do warunków stosowania, jednak dotyczy to warunków optymalnych. W związku z tym, dla każdej partii soku czy okresu przerabiania owoców, zalecane jest ustalenie dokładnych warunków obróbki enzymatycznej soku.

Przyjmuje się, że jeżeli enzym pektolityczny dodano do miazgi, to nie trzeba go już dodawać do soku, ale warto to sprawdzić przy każdej partii. Stopień redukcji pektyn można zmierzyć w prosty sposób: w probówce miesza się 5 ml soku z czystym alkoholem. Jeżeli w soku utworzą się zawiesiny, stanowi to wyraźny wskaźnik niedostatecznej redukcji pektyny. Zatem przed klarowaniem należy sok ponownie poddać działaniu enzymów.

KLAROWANIE

Klarowanie polega na dodawaniu do soków samej żelatyny, bądź też kombinacji z dodatkiem bentonitu i/lub zolu krzemionkowego. Zol krzemionkowy to koloidalny roztwór kwasu krzemowego w wodzie. Bentonit jest to minerał krystaliczny, ułożony warstwowo hydrokrzemian glinu. Warunkiem udanego klarowania jest temperatura soku, która musi wynosić 12°C.

Klarowanie bentonitem w pierwszej kolejności ma na celu stabilizację zmętnień białkowych. Przykładowo w soku jabłkowy zawartość białka jest niska, bentonit służy tu przede wszystkim do usunięcia zastosowanych preparatów enzymatycznych, które jako związki białkowe mogą powodować zmętnienie wtórne. Klarowanie betonitem należy przeprowadzić w następujący sposób: Bentonit rozrobić z wodą w odpowiedniej proporcji, napęczniały (odlać zbędną wodę) wlewać do soku mieszając. Przygotowany w ten sposób bentonit należy wymieszać z uprzednio ustaloną ilością soku, a następnie wlać do pojemnika z pozostałym sokiem – najlepiej w 2 – 3 godziny po enzymowaniu – przestrzegając zasady wlewania bentonitu od góry jednocześnie mieszając. Po około 15 minutach należy przetwarzany sok ponownie dobrze wymieszać, aby zapewnić właściwą reakcję.

Po około 30 minutach po rozprowadzeniu bentonitu w soku można dodać żelatynę w formie sproszkowanej. Całość należy bardzo dokładnie wymieszać. Zdecydowanie lepsze są mieszadła większe o dużych, wolno obracających się łopatkach niż małe śmigła o wysokich obrotach. Po dodaniu żelatyny sok musi być przetrzymywany przez około 20-30 godzin. Po tym czasie należy poddać go filtracji na ziemi okrzemkowej, co doprowadzi do usunięcia zawiesin, cząstek koloidalnych, skondensowanych polifenoli i białek.

Dla lepszego efektu, przed filtracją na ziemi okrzemkowej, można zastosować zol krzemionkowy. Wytrąca on nadmiar żelatyny, która powoduje powtórne zmętnienie w klarowanym soku. Dodatkowo zol krzemionkowy podwyższa gęstość osadu.

W celu ustalenia prawidłowej ilości substancji klarujących, klarowanie właściwe określonej partii soku, powinno być poprzedzone klarowaniem próbnym.

Przykładowe proporcje dla 100l soku jabłkowego po enzymowaniu: 150 g bentonitu, 15 g żelatyny (75 ml roztworu), 75 ml zolu krzemionkowego (30%).

Zastosowanie żelatyny w procesie klarowania jest powszechną i sprawdzoną praktyką, biorąc jednak pod uwagę rosnące zainteresowanie konsumentów produktami wegańskimi, żelatynę w procesie klarowania można zastąpić białkiem grochu SIHA firmy Eaton.

(https://www.eaton.com/content/dam/eaton/products/filtration-solutions/stabilization/siha-pea-protein/safety-datasheets/eaton-SIHA-pea-protein-safety-datasheet-pl.pdf)

Zastosowanie białka na przykładzie soku jabłkowego nie wpłynęło na inne parametry procesu np. filtracji. Stosowano te same procedury co w przypadku soku z żelatyną.

Dodanie do soku środków klarujących (bentonit, żelatyna, zol krzemionkowy) powoduje powstawanie dużych aglomeratów, które szybko opadają na dno zbiornika.

ULTRAFILTRACJA*

Klarowanie tradycyjne, jest coraz częściej zastępowane ultrafiltracją, która polega na oddzieleniu makrocząsteczek (pektyny, skrobia, białko, garbniki itp.) przez specjalne membrany, które zatrzymują cząsteczki o wielkości powyżej 10-6 mm. Proces ultrafiltracji powinien być poprzedzony enzymatyczną depektynizacją soku (obniżenie lepkości). Zaletą ultrafiltracji w porównaniu z klarowaniem tradycyjnym, jest mniejsza pracochłonność, energochłonność i krótszy czas trwania procesu. Dodatkową zaletą ultrafiltracji jest to, że może zastępować pasteryzację. Klarowny sok przekazywany może być do rozlewu (po ewentualnej korekcie ekstraktu lub kwasowości) lub do zagęszczania.

FLITRACJA

Jak już wspomniano, po procesie klarowania konieczne jest przefiltrowane soku w celu usunięcia osadów. Zazwyczaj sok ściąga się znad osadu i wiruje się wirówką lub poddaje się procesowi filtracji, w którym wykorzystuje się ziemię okrzemkową.

Dążąc do osiągnięcia jak najlepszych efektów operacji, dzięki staraniom konsorcjantów, nasz przełomowy projekt - "Introdukcja uprawy imbiru w Polsce na potrzebę opracowania nowej technologii wytwarzania klarownych napojów funkcjonalnych”, wykracza poza granice Polski.

Grupa operacyjna Polski Imbir otrzymała zaproszenie do odwiedzenia Indii, w tym Ambasady Polskiej w New Delhi oraz Rajalakshmi Engineering College w Chennai.

Wybór tego uniwersytetu nie jest przypadkowy – jest to renomowana placówka naukowa, znana z prowadzenia zaawansowanych badań w dziedzinie rolnictwa, w tym uprawy imbiru, co stanowi doskonałą platformę do wymiany wiedzy i doświadczeń. Celem naszej wizyty jest prezentacja naszych osiągnięć oraz wymiana doświadczeń z indyjskimi ekspertami specjalizującymi się w uprawach imbiru. Spotkanie to będzie niepowtarzalną okazją do dyskusji o wyzwaniach związanych z uprawą imbiru w naszym klimacie oraz do rozważenia możliwości współpracy naukowej i technologicznej między Polską a Indiami.

Trudno uwierzyć, że minął niecały rok od rozpoczęcia realizacji tej operacji, która jest efektem inspiracji płynącej od naukowców – pani prof. Joanny KC i prof. Szulca. Ich innowacyjne myślenie, połączone z zaangażowaniem Centrum Doradztwa Rolniczego w Brownowie, oddziału w Poznaniu, dało początek tej ambitnej inicjatywie. W konsorcjum kluczową rolę odgrywa również Gospodarstwo Rolne Przemysława Kaczmarka, które wnosi istotny wkład w rozwój nowatorskich metod uprawy imbiru, a także Firma Agrismart, odpowiedzialna za rozwój innowacyjnego procesu produkcji klarowanego soku z imbiru.

Realizacja projektu stała się możliwa dzięki wsparciu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR), która zarządza środkami finansowymi pochodzącymi z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej w ramach działania "współpraca". Dzięki tym funduszom, projekt "Introdukcja uprawy imbiru w Polsce na potrzebę opracowania nowej technologii wytwarzania klarownych napojów funkcjonalnych" zyskał nie tylko niezbędne wsparcie finansowe, ale i fachową opiekę ARiMR, co znacząco przyczyniło się do jego dotychczasowego sukcesu.

Projekt grupy operacyjnej Polski Imbir w której rolę lidera pełni spółka AgriSmart ma aspiracje otworzyć nowe drogi i wprowadzać do Polski niekonwencjonalne rozwiązania. Dzięki wspólnym wysiłkom konsorcjantów, wsparciu ARiMR oraz inspiracjom płynącym od wyróżniających się naukowców, projekt ten obiecuje nie tylko rozwój nowatorskich technologii, ale również otwiera nowe możliwości dla polskiego sektora rolniczego. Wizyta w Indiach i współpraca z tamtejszymi ekspertami to krok w kierunku umacniania pozycji Polski jako innowacyjnego lidera w dziedzinie rolnictwa. Z niecierpliwością oczekujemy na dalszy rozwój i sukcesy, jakie przyniesie ten wyjazd i nasz pionierski projekt.

W doświadczeniu wazonowym wykazano, że długość naświetlania materiału sadzeniakowego imbiru w istotny sposób kształtuje wielkość jego plonu (tab. 1). Naświetlanie, w porównaniu do obiektu kontrolnego zwiększa plon kłączy odpowiednio o: 8 godzin – 22,8%, 16 godzin – 31,5%, 24 godziny – 32,9%.

Podpis do fotografii – Kłącza imbiru z doświadczenia wazonowego. Ciemny kolor świadczy o dojrzałości fizjologicznej plonu

W minionym okresie badano właściwości imbiru pozyskanego z założonego doświadczenia, które realizowane było uczelni gdzie materiał doświadczalny uprawiany był w zakupionych wazonach umożliwiających dodatkowo ocenę wpływu wilgotności podłoża na wzrost i rozwój badanych podkiełkowanych sadzeniaków imbiru. Doświadczenie obejęło oprócz analizy wpływu czynnika środowiskowego (wilgotność podłoża) na kształtowanie wielkości uzyskanego plonu wegetatywnego inne wskaźniki na temat jego właściwości i zawartości związków bioaktywnych. W czasie wzrostu nastąpiła kontrola i pomiar parametrów biometrycznych definiujących efektywność wzrostu rośliny tj: masa części nadziemnej, masa cześci podziemnej, Ilość wytworzonych bulw i zawiązanych dodatkowo bulw, zabarwienie określone liczbowo w wartościach L*a*b, zawartość wybranych składników bioaktywnych i zawartość barwników chloroplastowych. Ponadto przygotowano kolejne soki i ekstrakty wodne z kłaczy imbiru. Analizowano zawartość polifenoli ogółem oraz potencjał przeciwutleniający. Wykazano wpływ warunków podkiełkowania na wydajność ekstrakcji oraz na badane parametry. 

Grupa Operacyjna Polski Imbir może ogłosić najnowszy krok w realizacji projektu - zakup specjalistycznej przyczepy do transportu imbiru. Ta inwestycja jest kluczowa w zapewnieniu, że nasz imbir, choć mały rozmiarem, dotrze do tłoczni w idealnym stanie.

Kluczowe cechy przyczepy:

Przyczepa została wybrana z myślą o ochronie imbiru podczas transportu, zapewniając idealne warunki, by zachować jego świeżość i jakość.

Nasza przyczepa oferuje możliwość szybkiego dostosowania do różnych rozmiarów i ilości imbiru, co pozwala nam na efektywniejsze zarządzanie transportem.

Naszym celem jest dostarczanie najwyższej jakości imbiru, a nasza nowa przyczepa jest istotnym krokiem w realizacji tego zadania.

Jako Prezes Zarządu firmy AgriSmart, z ogromną radością i dumą wzięłam udział w wyjątkowym wydarzeniu, które odbyło się 20 grudnia 2023 r. – spotkaniu online "Kobiety w działaniu - Współpraca", zorganizowanym przez Zespół Rozwoju Obszarów Wiejskich CDR w Brwinowie Oddział w Poznaniu. Miałam zaszczyt uczestniczyć w tym spotkaniu razem z Panią Lidią Moroń-Morawską, współzałożycielką AgriSmart i właścicielką Pasieki Morawskich.

Spotkanie to skupiło się na roli kobiet w biznesie, ze szczególnym naciskiem na wkład w projekty innowacyjne w rolnictwie.

Podczas spotkania miałyśmy okazję podzielić się naszymi doświadczeniami i sukcesami w dziedzinie rolnictwa i przetwórstwa. Dyskusja była pełna inspiracji i pokazała, jak kobiety każdego dnia tworzą historię, podejmując niestandardowe przedsięwzięcia biznesowe i angażując się w innowacje.

Spotkanie, przeprowadzone w formie wywiadu online, skierowane było do doradców zatrudnionych w państwowych i prywatnych jednostkach doradczych oraz wszystkich osób zainteresowanych tematem. To było znakomite miejsce do zgłębienia wiedzy na temat roli kobiet w biznesie, szczególnie w kontekście pozyskiwania środków na innowacyjne przedsięwzięcia w rolnictwie.

W dniach 14-15 listopada  mieliśmy przyjemność uczestniczyć w prestiżowym wydarzeniu „III Szczyt Polskich Grup Operacyjnych EPI” w Łodzi. To wyjątkowe spotkanie zgromadziło ponad 150 uczestników, w tym ekspertów i innowatorów z sektora rolniczego i przemysłowego, którzy intensywnie wymieniali się doświadczeniami i wiedzą.

Podczas dwudniowej konferencji nasi przedstawiciele mieli okazję do nawiązywania cennych kontaktów z innymi Grupami Operacyjnymi oraz dzielenia się swoimi projektowymi doświadczeniami.

Celem konferencji było nie tylko nawiązywanie kontaktów i wymiana doświadczeń, ale także prezentacja i upowszechnianie wyników projektów badawczo-wdrożeniowych realizowanych przez Grupy Operacyjne EPI. Każdy z projektów niesie ze sobą cenne doświadczenia, które warto zaprezentować szerszemu gronu odbiorców, a my z dumą dołączamy do tej grupy innowatorów.

Dziękujemy organizatorom za stworzenie tak znakomitej platformy do wymiany wiedzy i doświadczeń. Z niecierpliwością oczekujemy kolejnych edycji tego wydarzenia i dalszego rozwoju współpracy między Grupami Operacyjnymi w Polsce.